همانطور که همۀ ما می دانیم، در طول تاریخ، تداخل دین در حکومت محیط را برای رشد اختلافات مذهبی، افراط گرائی، ظهور حکومت های استبدادی و ارتکاب خیانتها و جنایات گسترده تحت لوای دین، مستعد نموده است. وضع قوانین ناعادلانه علیه اقلیتهای قومی و مذهبی، تبعیض جنسیتی و همچنین اعمال مجازات های غیر انسانی از قبیل اعدام، سنگسار، شلاق و زندان، همگی از نتایج دخالت دادن دین در حکومت می باشد.حکومت آخوندی ایران در حال حاضر از این قبیل حکومت هاست که همه چیز را تحت عنوان دین به رخ همه می کشاند و مردم را در تنگنای زندگی قرار می دهد . شکنجه ها ی آگاهی (بازجویی فنی) و گول زدن متهم و عدم اجازه استفاده از وکیل در دادگاه های جمهوری اسلامی بدین معناست است که متهم باید آنقدر شکنجه شود تا به اتهامات واهی و دروغین اعتراف کند و این خود به معنی مجوزی قانونی برای شکنجه می باشد که متهم حق هیچ گونه دفاع قانونی از خود را ندارد.
معلم زندانی عبالرضا قنبری در دی ماه 88 در محل کارش با یورش مامورین وزارت اطلاعات دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین منتقل شد. او چندین هفته تحت بازجویی بازجویان وزارت اطلاعات قرار گرفت ودرحین بازجویی تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت . بازجویان وزارت اطلاعات با نسبت دادن اتهامات واهی پرونده او را به شعبۀ 15 دادگاه انقلاب فرستادند تا صلواتی قاضی فرمایشی این شعبه او را با اتهامات محاربه و تبلیغ علیه نظام محاکمه و محکوم به اعدام نماید . این در حالی است که او همانند صدها زندانی سیاسی دیگر به صرف داشتن دیدگاههای مستقل و اعتراض به جنایتهای که در ایران صورت گرفته است در زندان بسر می برند.طبق گزارشات این معلم زندانی بار دیگر در معرض خطر حکم ضد بشریت اعدام قرار گرفته و پرونده این زندانی سیاسی را برای اجرای این حکم ناعادلانه به اجرای احکام فرستاده شده تا بار دیگر شاهد حکم ضد بشریت ولایت جهل و نادان رژیم جمهوری اسلامی نسبت به فعالان جنبشی و منتقد به این نظام باشیم .
به امید آزادی تمامی زندانیان سیاسی از زندانهای رژیم استبدادی !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر