11 اردیبهشت (اول ماه می ) روز جهاني كارگر بر کارگران شریف و زحمتکش ایران وجهان مبارک باد !

تمدن انسانیت و انسانها مدیون کار و تلاش است چرا که با کار انسان ابتدائی و بدوی بنیان ترقی و پیشرفت جامعۀ انسانی و در نهایت به شکل مدرن امروزی آن را بنا نهاده است. پس کار بیشتر از ارزش مادی و کمی دارای ارزش معنوی و کیفی می باشد و خالق و بوجود آورندۀ این ارزش زحمتکشان و کارگران هستند. بوجود آورند ۀ تمدن انسانی و مدنیت ،  کارگران و زحمتکشان هستند نه امپراطورهای مقتدر، شاهان و حاکمان پلید.همین  ظالمان با تمام قوا و اراده پلیدشان و با وحشی گری بی همتا انسانهای زحمتکش و آزاده را به یوغ اسارت و بردگی گرفتند و از دسترنج آنها برای خود هزاران کاخ و امارت را بنا نهادند حتی دادمنشی را به حدی رسانده بودند که از انسانهای هم جنسان و همنوعان خود بعنوان گلادیاتور استفاده می کردند و برای لحظه ای خوشی و تفریح خود جان دهها تن از آنان را می گرفتند .این ظلم وستم بر سر زحمتکشان از سوی  حاکمان قدرتمند نشان بی عدالتی وزیر پا نهادن قوانین بشریت است.اما انسانهای آزاده و آزاد اندیش از اسپارتاکوس تا انقلابیهای قرن حاضر و حرکات دمکراتیک و خودجوش مردمی هرگز نتوانستند این پدیده شوم را بپذیرند و هرگز هم نخواهند پذیرفت و با قهرمانی و فداکاریها به اوج قلۀ ایثار در راه آزادی خواهند رسید.دغدغۀ جامعه مدرن و امروزی بشریت بخاطر معادلات اشتباه مقتدران و نابرابریهای موجود می باشد و همین مسئله باعث بی ثباتی در جامعه ونادیده گرفتن حقوق کارگران زحمتکش شده است.

فرخنده باد روز یکم ماه (می) روز جهانی کارگر را به تمامی کارگران، زحمتکشان ،تشکلات دانشجوئی و زنان ،جوانان ،سندیکاهای کارگری ،پدران زحمتکش،مادران داغ دیده ،مبارزان و رفقای راه آزادی  و همۀ ملتهای آزاده خاورمیانه و جهان .. کارگران ایران در حالی روز جهانی خود را گرامی میدارند که با شرایط بسیار سختی در محیط کار و معیشتی مواجه  از حداقل حقوق خود محروم هستند. از وسائل ایمنی و رفاهی در محیط کار محروم و تعداد زیادی از آنها علیرغم سالها کار هنوز کارگران قراردادی هستند . آنها از داشتن تشکل کارگری که بتوانند از حقوق خود دفاع کنند محرومند.  اقدام به تشکیل سندیکا جرم و گناه نابخشودنی شناخته می شود و عواقب سختی مانند احضار به اداره اطلاعات وتحت فشارهای جسمی و روحی قرار می گیرند ،بازداشت خوسرانه،اقدام به پرونده سازی و مورد محاکمه قرار گرفتن توسط مامورین وزارت اطلاعات و تحمل ماه ها و حتی سالها زندان را در پی دارد .همۀ ما میدانیم نظام حاکم بر ایران یادبودهای این چنینی را یا به رسمیت نمی شناسد و یا در صورت ناچاری آن ها را مصادره به مطلوب کرده و با برگزاری مراسم فرمایشی و تشریفاتی آن ها را از محتوا خالی کرده و عملا به ضد خودشان تبدیل می کند که روز کارگر نیز از این قاعده مستثنی نیست.

به امید آزادی تمامی گارگران و زحمتکشان از زندانهای مخوف جمهوری اسلامی ایران !